Kemal Hamamcıoğlu-Yalnızlık

Kemal Hamamcıoğlu zamanın ruh hali yansıtıcısı. Bana göre ne sanat toplum için diyenlerden ne de sanat sanat içindir diyenlerden, o sadece sanat benim ve benim gibi hissedenler için der gibi. Ortada bir ürün var ne şiir ne yazı öyle ki tamamıyla aslında benim yaşadığım, hissettiğim ama hiçbir zaman varlığından haberim olmayan okuyunca derin bir iç çekip sadece kafamı hafif hafif salladığım anlar. Susuyorum. Ona ne hak verebiliyorum ne karşı çıkabiliyorum. Sade susuyorum ufak ufak başımı salınıma bırakıyorum. Sessizce içimde oluşturduğu hissin geçmesini bekliyorum. Sanki içimi görmüş ve kelimeleri doğru yerde kullanıp fark etmediğim beni bana anlatırmış gibi… Sanırım biraz melankolik tarafımı dışarı çıkarıyor.

Her yazı veya şiirini tek tek irdelemek isterdim ama herkesin ilgi alanına girmeyebilir. Bu nedenle sadece bir tanesini aşağıya alıntılıyorum. Satırları sindirerek okumanız dileğim. Benim Hamamcıoğlu’na ait şeyleri okumam veya dinlemem saatimi alıyor. Sizden ricam hızlıca okuyup geçmeyiniz. Hatta Musa Uzunlar'ın performansına da bir göz atarsanız diye linkini bırakıyorum. İyi dinlemeler.

https://www.youtube.com/watch?v=WJCWG8JEvdc

 

Yalnızlık, koltuğun bir ucundan diğer ucuna sürünmeden mümkün değil

Yarı çıplak yalnızlık görmedim

Ya boylu boyunca soyun ya da kapa o güzel çeneni

Geceye tükürdüğün küfürler senden cesur

Gururlandığın pozisyonlarınsa gölgesi yok

Çaktığını sandıkların, gitti uyudu çoktan

Hayat çoktan göğsünün orta yerine göğsünü açarak çaktı

Yüzün yok; yüzsüz çırpınışların ondan

Nereye yapışacağını bilmeyen sakız gibisin

Sabaha kadar patla, sabahlara kadar aran

Su getirmediklerin, su getirmeyecek birbirine dolanmış sabahlarına

Saklandığın yerde, sakladıklarının görülmediğini sanıyorsun

Kusurlu dediklerin kusursuz gerçekleriyle gülüyor oysa sana

Gülünen- geçilen tatsız sırların sahibi, kokunda hiçbir sır yok.

Sesinde hiç öfke yok

Her neyin varsa ütülü; her neyin varsa yeni, temiz

Hiçbir evden kovulmamış,

Kovulduğu kapılardan gurursuz, kırış kırış - kirlenerek çıkanları hiç duymamışsın.

Yastıkları yerden, gözlerini telefondan kaldır artık.

Korkularınla iki gece bir başına kalacak cesaretin,

Senden hesap sorana, özür dileyecek bir yüzün olsun.

Yabancı hayatların vitrini olmayı bırak

İndirim çoktan bitti

Elde kaldın

Elinde patladı hayat.