Hayvan Hakları ve Haklıları

Hayvan Hakları ve Haklıları

Madde 1- Bütün hayvanlar yaşam önünde eşit doğar ve aynı var olmak hakkına sahiptir.

Madde 2-1. Bütün hayvanlar saygı görme hakkına sahiptir.

2.Bir tür hayvan olan insan, öbür hayvanları yok edemez, bu hakkı çiğneyerek onları sömüremez, bilgilerini hayvanların hizmetine sunmakla görevlidir.

Madde 3.Bütün hayvanların insanlarca gözetilme, bakılma ve korunma hakları vardır. *

Hayvan hakları bildirgesi ilk üç maddesini okuduysak bu hafta başlarında yaşadığım bir olaydan bahsetmek istiyorum. 10 aylık Fransız buldok ve patterdale teriyer kırması bir kızım var. Sabah ve akşam olmak üzere günde iki kez ihtiyaç giderme ve hava alma yürüyüşü yapıyoruz. Bu akşam yine rutinimizi gerçekleştirmek üzere evimiz yakınlarındaki parka doğru yol aldık. Köpeğimin rengi siyah. Üzülerek bu detayı belirtiyorum çünkü ten ırkçılığının tavan yaptığı bugünlerde siyah renkli köpeğim de bu talihsizlikten nasibini aldı. İronik bir detay daha anlatmak istiyorum. Yine bir akşam yürüyüşü sırasında küçük bir kız çocuğu Liman’ı gördü ve babasına doğru seslendi: ‘aa baba bak, köpek. Ne tatlı değil mi?’ Baba: ‘Hani kızım tatlı, siyah o!’. Renk ve tene göre sınıf ayrımı bu derece vahim duruma geldi. Yorum sizlerin. Ana hikâyeye dönersek yine bir akşam yürüyüşü sırasında, Liman biraz şımarık bir köpektir, sevgi şımarığı. İstiyor ki herkes onu sevsin dursun. Parkta da insanlara birtakım kendini sevdirme çabaları, birtakım şımarıklıklar. Bir kız grubu Liman’dan korktu ve geri çekildiler. Bu tarz durumlarda insanları rahatsız etmemek adına üzerime vazife bilip köpeğimi daha güvenli hizaya çekiyorum. O sırada arkadan gelen bir karı-koca daha korkmuş olacak ki adam tepki verdi: ‘Yalnız bu köpek herkese saldırıyor’. Kardeşim köpeğin zararsız olduğunu ve onlara bir şey yapmayacağını açıklamaya çalışıyordu ki karısının yanında kendini daha kalafatlı göstermek isteyen erkek(!) insanı atıldı: ‘Bana zaten bir şey yapamaz, babası gelse yapamaz. Buradan bir vururum karşı cama yapışır!’. Bu tarz insanların sevgisizlikleri nereden geliyor? Hayatlarında hiç mi sevmediler? Sevilmediler?

Herkes köpek sevmek zorunda değil kabul ediyorum. Korkabilirler, kabul ediyorum lakin saygı duymayı öğrenmeliler. Nasıl ki ben o erkek(!) insanının karısı tarafından parkta tasmasız gezdirmesine saygı duyuyorsam onun da bana saygı duymasını beklemek hakkım. Kaldı ki dövüşü benimle ilgili olsa eşit koşullarda sonuna kadar dövüşebilirim lakin konuşamayan ve bizlerin sevgi ve bakımına ihtiyaç duyan ve en az bizler kadar yaşamaya hakkı olan bu canlıları korumak hepimize vazifedir. O akşam Liman’dan özür diledim. Onun içindeki insan sevgisinin yarısına sahip olamayan sevgisizlik çukurunda boğulmuş insanlar adına özür diledim. Bu insan müsveddelerine yapılabilecek pek bir şey yok aslında, düşününce kendi sevgisizlikleri zaten onlar için ebedi bir hapistir.

Bu dünyada insan olmak, kadın, erkek, çocuk olmak ne kadar zor ise hayvan olmak ve köpek olmak da bir o kadar zor. Sevgisizlik ve saygısızlığın bizleri getirdiği son nokta budur. Neyse ki tehdidini gerçekleştirecek kadar aşağılık bir varlığa dönüşmeden yürüyüp gitmeyi akıl edebildi lakin bu seviyeye düşebilecek çok fazla insan artığı ve mağdur olan çok fazla köpek ve canlı var. Onların sesi soluğu çıkmıyor. Onların yerine sesi çıkan bizlerin sesi çıkması onlara borcumuzdur. Tekrar ediyorum sevmek zorunda değilsiniz fakat saygı duymak zorundasınız. Siz kendi özgür alanlarını yaratacaksınız diye onların doğal ortamları üzerine inşa ettiğimiz lüks beton yapıtlarımızın sorumluluğunu alıp onlara yaşam hakkı tanımalı ve korumalıyız. İnsaniyet namına canlılar adına eğer inanan biriyseniz yaratan aşkına saygı duyun, duymayan insanlara sessiz kalmayın. Sevgi ve saygıyla kalın.

*Kaynak: Hayvan hakları bildirgesi http://www.nilufer.bel.tr/i/pdf/16.pdf